تاریخ انتشار: نوامبر 2nd, 2021نویسنده: دسته بندی: مطالب عمومی
روش آموزش نظم به کودکان زیر 8 سال

سن کودک شما هرچه که باشد، مهم است که در مورد نظم و انضباط discipline  ثابت قدم باشید. اگر والدین به قوانین و عواقبی که برای رعایت نکردن آنها،  تعیین می کنند پایبند نباشند، فرزندانشان نیز احتمالاً این کار را نمی کند.

آموزش نظم و انضباط

در این مقاله چند روش کاربردی برای آموزش نظم به کودکان  تا 8 سال ارائه شده است .

رده سنی 0 تا 2

نوزادان و کودکان نوپا به طور طبیعی کنجکاو هستند. بنابراین عاقلانه است که به دنبال وسوسه‌های خود بروند و به همه چیز توجه نشان دهند .

بنابراین لازم است مواردی مانند تلویزیون و تجهیزات ویدئویی، استریو، جواهرات، و به‌ویژه وسایل نظافتی و داروها به خوبی دور از دسترس این گروه سنی نگهداری شوند.

هنگامی که کودک در حال خزیدن یا چهار دست و پا رفتن است به سوی یک وسیله غیرقابل قبول یا خطرناک می رود، به آرامی به او “نه” بگویید و یا کودک را از آن منطقه خارج کنید یا با یک فعالیت مناسب حواس او را پرت کنید.

جریمه زمانی می تواند انضباط موثری برای کودکان نوپا باشد. برای مثال، به کودکی که در حال کتک زدن، گاز گرفتن یا پرتاب غذا است ، باید  توضیح دهید که چرا این رفتار غیرقابل قبول است و به مدت یک یا دو دقیقه به یک مکان تعیین شده – مثلا صندلی آشپزخانه یا پله پایین – برده شود تا آرام شود (جریمه های زمانی طولانی تر). برای کودکان نوپا موثر نیستند.

به کودکان در هر سنی سیلی نزنید. بعید است که نوزادان و کودکان نوپا بتوانند هیچ ارتباطی بین رفتار و تنبیه بدنی خود برقرار کنند. آنها فقط درد ضربه را احساس خواهند کرد.

و فراموش نکنید که بچه ها با تماشای بزرگسالان، به ویژه والدینشان رفتار های خوب و بد را  یاد می گیرند. بنابراین مطمئن شوید که رفتار شما الگوی یک رفتار مناسب و سالم است.

وسایل نامربوط به کودک را تا جای ممکن از محل بازی او جمع کنید تا به صورت مداوم به او تذکر ندهید.

آموزش نظم به کودک سه ساله

رده سنی 3 تا 5

همانطور که کودک رشد می کند و شروع به درک ارتباط بین اعمال و عواقب می کند، قوانین خانه نیز تا حدودی برای او قابل درک خواهد بود .

قبل از اینکه آنها را به خاطر رفتاری تنبیه کنید، برای بچه ها توضیح دهید که از آنها چه انتظاری دارید. اولین باری که کودک 3 ساله شما از مداد رنگی برای تزئین دیوار اتاق نشیمن استفاده می کند، در مورد این که  چرا اجازه این کار را ندارد توضیح دهید .

به او بگویید که اگر دوباره این کار را انجام دهد چه اتفاقی می افتد (به عنوان مثال، کودک باید به تمیز کردن دیوار کمک کند و نمی تواند برای مدتی از مداد رنگی استفاده کند  ) .

اگر چند روز بعد کودک دوباره روی دیوار را نقاشی نمود به او یادآوری کنید که مداد رنگی فقط برای کاغذ است و سپس عواقب آن را اعمال کنید.

لازم است که والدین زودتر این استاندارد را در ذهن کودک جا بیاندازند که “ما قوانین را تعیین می کنیم و از شما انتظار می رود که گوش دهید یا عواقب آن را بپذیرید” .

اگرچه گاهی اوقات نادیده گرفتن رفتار بد برای والدین آسان تر است یا برخی از مجازات های تهدید شده را انجام نمی دهند، اما این کار یک سابقه بد در مورد صحبت های والدین  ایجاد می کند.

تهدیدهای توخالی اقتدار والدین را  تضعیف می کند و احتمال اینکه بچه ها محدودیت ها را دوباره آزمایش کنند بیشتر می کند. ثبات قدم داشتن کلید نظم و انضباط مؤثر است و برای والدین لازم است که تصمیم بگیرند که قوانین چیست و سپس آنها را رعایت کنند.

همچنین نباید فراموش کنید که به رفتارهای خوب پاداش دهید. تأثیر مثبتی که تمجید والدین می تواند داشته باشد را دست کم نگیرید . تشویق  معمولا موثرتر از تنبیه کودک است و هر چه بیشتر به یک رفتار مثبت توجه کنیم، احتمال ادامه آن بیشتر است.

اگر کودک بدون توجه به آنچه والدین انجام می دهند به رفتار غیرقابل قبول خود ادامه می دهد، سعی کنید نموداری با یک جعبه برای هر روز هفته تهیه کنید.

تصمیم بگیرید که چند بار کودک شما می تواند قبل از شروع یک تنبیه بد رفتاری کند یا اینکه چه مدت باید رفتار مناسب را قبل از دریافت پاداش مشاهده کرد.

نمودار را روی یخچال قرار دهید و سپس رفتارهای خوب و غیرقابل قبول را هر روز در آن یادداشت کنید . این به کودک (و شما) نگاهی ملموس به نحوه پیش رفتن اوضاع می دهد.

هنگامی که این کار شروع شد، فرزندتان را به خاطر یادگیری کنترل رفتارهای نادرست تحسین کنید.

جریمه زمانی همچنین می تواند برای کودکان در این سن به خوبی کار کند. مکان مناسبی را انتخاب کنید، مانند صندلی یا پله پایین، که عاری از عوامل حواس‌پرتی باشد.

به یاد داشته باشید، اگر رایانه، تلویزیون یا بازی در آنجا باشد، فرستادن کودک به آن اتاق مؤثر نیست. کودک  نباید هیچ توجهی از والدین در زمان جریمه دریافت کند از جمله صحبت کردن، تماس چشمی و غیره .

مطمئن شوید که مدت زمانی را در نظر بگیرید که برای کودک شما بهترین نتیجه را دارد. کارشناسان می گویند 1 دقیقه برای هر سال سن یک قانون خوب است.

سایر متخصصان توصیه می کنند تا زمانی که کودک آرام شود (برای آموزش خودتنظیمی) از تایم اوت استفاده کنید. پس از پایان جریمه زمانی مهم است که به بچه ها بگوییم که کار درست چیست، نه اینکه فقط بگویید کار اشتباه چیست.

برای مثال، به جای گفتن «روی مبل نپرید»، «لطفا روی مبلمان بنشینید و پاهایتان را روی زمین بگذارید» را امتحان کنید. حتماً دستورات واضح و مستقیم بدهید. به جای “لطفاً می توانید کفش هایتان را بپوشید؟” بگویید “لطفا کفش های خود را بپوشید.”

این لحن گفتگو هیچ جایی برای سردرگمی باقی نمی گذارد و به این معنی نیست که پیروی از دستورالعمل والدین یک انتخاب است.

آموزش نظم به کودک 6 ساله

رده سنی 6 تا 8

جریمه های زمانی و روبرو شدن با عواقب عمل ، نیز استراتژی های انضباطی موثری برای این گروه سنی هستند. باز هم، سازگاری، و همچنین پیگیری بسیار مهم است. به هر دستورالعمل انضباطی عمل کنید، در غیر این صورت ممکن است اقتدار خود را تضعیف کنید.

بچه ها باید باور کنند که منظور شما از آنچه می گویید دقیقا همان کار است. این بدان معنا نیست که نمی‌توانید به کودک فرصت‌های دوم بدهید یا اجازه خطای مشخصی بدهید، اما در بیشتر موارد، باید به آنچه می‌گویید عمل کنید.

مراقب باشید که تهدیدهای غیرواقعی تنبیهی مانند این جمله که : دیگر هرگز اجازه تماشای تلویزیون نداری را در حالت عصبانیت بیان نکنید ،زیرا عدم پیگیری می تواند تمام تهدیدهای شما را تضعیف کند.

اگر وقتی فرزندانتان که در صندلی عقب ماشین در حال دعوا هستند را  تهدید می کنید که اگر دعوا تمام نشود دور می زنید و به خانه بر می گردید لازم است که در صورت عدم همکاری کودکان دقیقا همین کار را انجام دهید.

اعتباری که در مقابل فرزندانتان به دست خواهید آورد بسیار ارزشمندتر از یک روز تفریح در ساحل است.

تنبیه های بزرگ ممکن است قدرت شما را به عنوان والدین از بین ببرد. اگر پسر یا دختر خود را به مدت یک ماه زمینگیر کنید، ممکن است فرزند شما انگیزه ای برای تغییر رفتار نداشته باشد زیرا همه چیز قبلاً از بین رفته است. ممکن است تعیین اهدافی که بچه‌ها می‌توانند برای بازگرداندن امتیازاتی که به دلیل رفتار نادرست از بین رفته‌اند، به دست آورند، کمک کند.

 

سخنی در مورد تنبیه بدنی

شاید هیچ شکلی از نظم و انضباط بیشتر از کتک زدن بحث برانگیز نباشد. در اینجا دلایلی وجود دارد که چرا کارشناسان از کتک زدن خودداری می کنند:

کتک زدن به بچه ها می آموزد که ضربه زدن در زمان عصبانیت اشکالی ندارد.

کتک زدن می تواند از نظر جسمی به کودکان آسیب برساند.

کتک زدن به جای اینکه به بچه ها یاد بدهد چگونه رفتارشان را تغییر دهند، باعث ترس آنها از والدینشان می شود و به آنها یاد می دهد که از گرفتار شدن خودداری کنند.

برای بچه‌هایی که با بازی کردن به دنبال جلب توجه هستند، کتک زدن ممکن است به آنها “پاداش” بدهد – توجه منفی بهتر از عدم توجه است.

آموزش نظم به کودکان

شرکت پرستاری آسایش ایرانیان با داشتن سال ها تجربه ارزشمند در ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد به صورت شبانه روزی به همشهریان گرامی ارائه خدمت نماید.

کادر متخصص و آموزش دیده این مرکز در قالب پرستار کودک ، پرستار سالمند و پرستار بیمار با اندوختن تجارب ارزشمند در طی سال ها خدمت رسانی همواره آماده حضور در کنار شما عزیزان می باشد.

هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.
لطفا به این مقاله امتیار دهید.

در صورت نیاز به خدمات پرستاری (پرستار کودک در منزل، پرستار سالمند در منزل و پرستار بیمار در منزل) با ما تماس بگیرید. کارشناسان شرکت پرستاری آسایش ایرانیان؛ آماده ارائه مشاوره رایگان، به شما هستند.

مشاوره رایگان تلفنی